LIBER DECIMUS
SCRIPTORES AETATIS INCERTAE EX ORDINE LITERARUM
483PRAXION |
483PRAXIONIS FRAGMENTAΜΕΓΑΡΙΚΑΜΕΓΑΡΙΚΑ
E LIBRO SECUNDO
PRAXIONIS FRAGMENTA
1.
p. 483
Harpocratio v. Σκίρον:Καὶ Ἀθηνᾶν δὲ Σκιράδα τιμῶσιν Ἀθηναῖοι, ἣν Φιλόχορος μὲν ἐν δευτέρᾳ Ἀτθίδος (fr. 42) ἀπὸ Σκίρου τινὸς Ἐλευσινίου μάντεως κεκλῆσθαι, Πραξίων δὲ ἐν βʹ Μεγαρικῶν ἀπὸ Σκίρωνος [τοῦ συνοικίσαντος Σαλαμῖνα]. Sciradem quoque Minervam colunt Athenienses, quam Philochorus secundo Athidis a Sciro quodam Eleusinio vate, Praxion vero a Scirone, qui Salaminem civibus frequentavit, vocatam dict. Eadem Suidas et Photius, unde in schol. Ald. Aristoph. Eccl. 18 transtulit Musurus, additis verbis τοῦ συν. Σαλαμῖνα. Ac sane supplendum esse tale aliquidin aprico est. V. Strabo IX, p. 393; Pausan. I, 39, 5; Plutarch. Thes. c. 10; Steph. Byz. v. Σκίρος. — Πραξίων] cod. G. Παραξίων. PRAXIONIS FRAGMENTA
1.
p. 483
Idem videtur Πραξίλας ap. Eudoc. p. 251 (monente Westermanno ad Voss. p. 491):Κάρνεα ἑορτὴ Πελοπόννησον ἀπὸ Κάρνου μάντεως κτλ. (v. Theopomp. fr. 171). Ὁ δὲ Πραξίλας ἀπὸ Καρνείου φησὶν ὠνομάσθαι τοῦ Διὸς καὶ Εὐρώπης υἱοῦ, ὃς ἦν ἐρώμενος τῷ Ἀπόλλωνι· Ἀλκμὰν δὲ ἀπὸ Καρνέου τινὸς Τρωικοῦ· Δημήτριος δὲ ἀπὸ τοῦ κρᾶναι, ὅ ἐστι τελέσαι. Praxitelem quendam, Megarensem, ut videtur, periegetam introducit Plutarchus in Qu. Conv. V, 3, 1, ubi quaeritur cur pinus Neptuno et Baccho sacra sit: Πραξιτέλης μὲν οὖν ὁ περιηγητὴς τὸ μυθῶδες ἐπῆρεν, ὡς λεγόμενον εὑρεθῆναι τὸ σῶμα τοῦ Μελικέρτου πίτυι προσβεβρασμένον ὑπὸ τῆς θαλάττης· καὶ γὰρ οὐ πρόσω Μεγάρων εἶναι τόπον, ὃς Καλῆς δρόμος ἐπονομάζεται, δι ̓ οὗ φάναι Μεγαρεῖς τὴν Ἰνὼ τὸ παιδίον ἔχουσα δραμεῖν ἐπὶ τὴν θάλασσαν. |
