ARISTOTELIS FRAGMENTAΠΟΛΙΤΕΙΑΙΠΟΛΙΤΕΙΑΙ
ΑΘΗΝΑΙΩΝ
EPITOME: Ion, Apollo πατρῷος, fr. I; Theseus, fr. 2; Φυλαί, φρατρίαι, γένη, γεννῆται, fr. 3, 4. — DRACO. Judicia φονικά: ἐφέται, δικαστήριον ἐπὶ Παλλαδίῳ, fr. 5 et β; ἐπὶ Δελφινίῳ, fr. 7. — SOLON: ναυκραρίαι, fr. 8; τὰ τέσσαρα τιμήματα, fr. 9. 10; κύρβεις, ἄξονες, fr. II; τοῦ πρώτου ἄξονος lex de στήσει γυναικῶν καὶ ὀρφανῶν, fr. 12; ὅραος πρὸς τῷ λίθῳ, quem senatus et thesmothetae jurarunt Soloni, fr. 13; cineres Solonis ad Salaminem dispersi, fr. 14. — PISISTRATUS, fr. 15; Alemaeonidae contra Pisistratidas belligerantes, fr. 16; Pisistratidae oraculi et Lacedaemoniorum opera pulsi, fr. 17. — CLISTHENES: demarchos instituit, fr. 18 (unico hoc loco diserta Clisthenis mentio fit). Forma et instituta democratioe qualis erat inde a Clisthene. — DE CIVIBUS: Quonam aetatis anno juvenes in album relati civibusque ascripti sint; περίπολοι, fr. 19, 20. (De militiae temporibus v. fr. 59.) Inde a quonam aetatis anno χορηγεῖν licuerit, fr. 21; (de ἀδυνάτοις ν. fr. 60, de ἀρφανοῖς ν. fr. 12). — DE SENATU: πρόεδροι, fr. 22; ἐπιστάτης, fr. 23; γραμματεύς, fr. 24; ἀντιγραφεύς, fr. 25. — DE ARCHONTIBUS, COMITIIS, JUDICUS: archontum πάρεδροι, fr. 26; ἄρχων (ἐπώνυμος); lites ad eum pertinentes εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν (fr. 27), εἰς δατητῶν αἵρεσιν (fr. 27a). Βασιλεύς, ejus munera, causaeque ad jurisdictionem ejus pertinentes, fr. 27b. Πολεμάρχου munera et jurisdictio, fr. 28. Θεσμοθετῶν ἀνάκρισις, eorumque munera et jurisdictio, fr. 29, 30, 31. — Κυρία ἐκκλησία, fr. 32, 33. — Helioea: δικαστήρια, σύμβολα judicum, fr. 34; διαμεμετρημένη ἡμέρα, fr. 35; ψῆροι, fr. 36; ἴσαι ψῆφοι, fr. 37; κῆμος, fr. 38. — Alia judicia: διαιτηταί, fr. 39; ἐχῖνος fr. 40; κατὰ δήμους δικασταί, fr. 41. — DE DISCIPLINA ET OeCONOMIA PUBLICA: ἐπιμεληταὶ ἐμπορίου, fr. 42; ἀγορανόμοι, fr. 43; σιτοφύλακες, fr. 44; μετρονόμοι, fr. 45; ἀστυνόμοι, fr. 46; ἑταῖραι, fr. 47; ἱεροποιοί, fr. 47a. — Ταμίαι χρημάτων καὶ ἱερῶν τριηρῶν, fr. 48, 49; ἀποδέκται, fr. 50; πωληταί, fr. 51; εὐθῦναι καὶ λογισταί, fr. 52, 53, 54; συνήγοροι λογιστῶν, fr. 55. — DE RE MILITARI: ἵππαρχος, fr. 56; φύλαρχοι, fr. 57; στρατηγοί, fr. 58; στρατεία ἐν τοῖς ἐπωνύμοις, fr. 59; ἀδύνατοι, fr. 60. Historia rei publicoe inde a Clisthenis temporibus: Themistocles, fr. 61; Ἑλλανοταμίαι, fr. 62; soci Atheniensium ἀπὸ συμβόλων δικαζόμενοι, fr. 63; Cimon, fr. 64; Pericles, fr. 65, 66; Ephialtes, fr. 67, merces judicialis, demagogi, fr. 68; Callicrates, fr. 69; Nicias, Thucydides Melesii f., Theramenes, fr. 70; Cleon, fr. 70 a; Cleophon, fr. 71; Anytus, fr. 72; quadringenti viri, fr. 73; triginta viri, Dracontides, fr. 74.
ARISTOTELIS FRAGMENTA
27.a
p. 113
Idem:Δατεῖσθαι τὸ μερίζεσθαι, οἱ δὲ δατηταὶ οἱονεὶ μερισταί. Τὸ δὲ εἰς δατητῶν αἵρεσιν εἶδός τι δίκης ἐστίν· ὁπότε γὰρ κοινωνοῖέν τινες ἀλλήλοις, καὶ οἰ μὲν βούλοιντο διανέμεσθαι τὰ κοινὰ, οἱ δὲ μὴ, ἐδικάζοντο οἱ βουλόμενοι τοῖς μὴ βουλομένοις προκαλούμενοι εἰς δατητῶν αἵρεσιν. Λυσίας ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξίδημον, εἰ γνήσιος, καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. Δατεῖσθαι, dividere, δατηταὶ vero quasi divisores. Porro εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ad divisorum electionem, est judicii forma. Quoties enim ex iis qui societatem coiissent, com-munem rem dividere volebant, intendebant iis qui recusabant, in jus vocantes ad divisorum electionem. Lysias in oratione contra Alexidemum, si modo genuina est, et Aristoteles in Rep. Athen.Cf. Pollux VIII, 136. ARISTOTELIS FRAGMENTA
27.a
p. 113
Etym. M.:Δατητὴς, παρὰ Ἀττικοῖς ὁ διανεμητής. Ἀριστοτέλης. Δατητής apud Atticos vocatur divisor, teste Aristotele. ARISTOTELIS FRAGMENTA
27.a
p. 113
Lex. Rhetor. p. 567, 28:Εἰς δατητῶν [αἵρεσιν], πρόκλησις νεμέσεως ἢ κληρονομίας ἢ κοινοῦ τινὸς ἀγορασμοῦ· [δατηταὶ γὰρ] ἐπὶ τῶν διανεμόντων τὰ κοινά τισιν, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ· Δίκαι λαγχάνονται πρὸς τὸν ἄρχοντα ἄλλαι τινὲς καὶ ἡ εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ὅταν [ὁ μὲν θέλῃ, ὁ δὲ] μὴ θέλῃ τὰ κοινὰ ὄντα νέμεσθαι. Aristoteles in Republ. Atheniensium: Actiones ad archontem pertinent tum aliae quaedam tum ea quae dicitur: ad divisorum electionem, si alter vult, alter non vult ea quae communia sunt dividere.Sic locum constituit Meierus (Fragm. Lex. Rhet. Hal. 1844, p. 13). Codex: Εἰς δατητὸν πρόκλησις. . . ἀγορασμοῦ ἐπὶ τῶν. . . λαγχάνονται πρὸς τὸν ἄρχοντα ἀλλ ̓ εἴ τις καὶ ἐς δατητῶν αἵρεσιν, ὅταν μὴ θέλῃ κοινὰ τὰ ὄντα νέμεσθαι. Praeterea Meierus: Pro ἀγορασμοῦ, quod hic non emendi actum, sed rem emptam significat, malis forsitan ἄλλου, verum ea voce comprehenduntur omnia quaecunque non hereditate ad duorum pluriumve commune dominium perveniant; etenim post hereditatem emptio inprimis causa communis dominii esse solet. Ceterum de archontis officiis ita Pollux VIII, 89; Ὁ δὲ ἄρχων διατίθησι μὲν Διονύσια καὶ Θαργήλια μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν· δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται κακώσεως, παρανοίας, εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ἐπιτροπῆς ὀρφανῶν, ἐπιτρόπων καταστάσεις, κλήρων καὶ ἐπικλήρων ἐπιδικασίαι· ἐπιμελεῖται δὲ καὶ τῶν γυναικῶν, αἳ ἂν φῶσιν ἀπ ̓ ἀνδρὸς τελευτῆς κύειν· καὶ τοὺς οἴκους ἐκμισθοῖ τῶν ὀρφανῶν. Ἔστι δὲ ἐπώνυμος οὗτος, καὶ ἀπ ̓ αὐτοῦ ὁ χρόνος ἀριθμεῖται. | 