ARISTOTELIS FRAGMENTAΠΟΛΙΤΕΙΑΙΠΟΛΙΤΕΙΑΙ ΑΘΗΝΑΙΩΝ EPITOME: Ion, Apollo πατρῷος, fr. I; Theseus, fr. 2; Φυλαί, φρατρίαι, γένη, γεννῆται, fr. 3, 4. — DRACO. Judicia φονικά: ἐφέται, δικαστήριον ἐπὶ Παλλαδίῳ, fr. 5 et β; ἐπὶ Δελφινίῳ, fr. 7. — SOLON: ναυκραρίαι, fr. 8; τὰ τέσσαρα τιμήματα, fr. 9. 10; κύρβεις, ἄξονες, fr. II; τοῦ πρώτου ἄξονος lex de στήσει γυναικῶν καὶ ὀρφανῶν, fr. 12; ὅραος πρὸς τῷ λίθῳ, quem senatus et thesmothetae jurarunt Soloni, fr. 13; cineres Solonis ad Salaminem dispersi, fr. 14. — PISISTRATUS, fr. 15; Alemaeonidae contra Pisistratidas belligerantes, fr. 16; Pisistratidae oraculi et Lacedaemoniorum opera pulsi, fr. 17. — CLISTHENES: demarchos instituit, fr. 18 (unico hoc loco diserta Clisthenis mentio fit). Forma et instituta democratioe qualis erat inde a Clisthene. — DE CIVIBUS: Quonam aetatis anno juvenes in album relati civibusque ascripti sint; περίπολοι, fr. 19, 20. (De militiae temporibus v. fr. 59.) Inde a quonam aetatis anno χορηγεῖν licuerit, fr. 21; (de ἀδυνάτοις ν. fr. 60, de ἀρφανοῖς ν. fr. 12). — DE SENATU: πρόεδροι, fr. 22; ἐπιστάτης, fr. 23; γραμματεύς, fr. 24; ἀντιγραφεύς, fr. 25. — DE ARCHONTIBUS, COMITIIS, JUDICUS: archontum πάρεδροι, fr. 26; ἄρχων (ἐπώνυμος); lites ad eum pertinentes εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν (fr. 27), εἰς δατητῶν αἵρεσιν (fr. 27a). Βασιλεύς, ejus munera, causaeque ad jurisdictionem ejus pertinentes, fr. 27b. Πολεμάρχου munera et jurisdictio, fr. 28. Θεσμοθετῶν ἀνάκρισις, eorumque munera et jurisdictio, fr. 29, 30, 31. — Κυρία ἐκκλησία, fr. 32, 33. — Helioea: δικαστήρια, σύμβολα judicum, fr. 34; διαμεμετρημένη ἡμέρα, fr. 35; ψῆροι, fr. 36; ἴσαι ψῆφοι, fr. 37; κῆμος, fr. 38. — Alia judicia: διαιτηταί, fr. 39; ἐχῖνος fr. 40; κατὰ δήμους δικασταί, fr. 41. — DE DISCIPLINA ET OeCONOMIA PUBLICA: ἐπιμεληταὶ ἐμπορίου, fr. 42; ἀγορανόμοι, fr. 43; σιτοφύλακες, fr. 44; μετρονόμοι, fr. 45; ἀστυνόμοι, fr. 46; ἑταῖραι, fr. 47; ἱεροποιοί, fr. 47a. — Ταμίαι χρημάτων καὶ ἱερῶν τριηρῶν, fr. 48, 49; ἀποδέκται, fr. 50; πωληταί, fr. 51; εὐθῦναι καὶ λογισταί, fr. 52, 53, 54; συνήγοροι λογιστῶν, fr. 55. — DE RE MILITARI: ἵππαρχος, fr. 56; φύλαρχοι, fr. 57; στρατηγοί, fr. 58; στρατεία ἐν τοῖς ἐπωνύμοις, fr. 59; ἀδύνατοι, fr. 60. Historia rei publicoe inde a Clisthenis temporibus: Themistocles, fr. 61; Ἑλλανοταμίαι, fr. 62; soci Atheniensium ἀπὸ συμβόλων δικαζόμενοι, fr. 63; Cimon, fr. 64; Pericles, fr. 65, 66; Ephialtes, fr. 67, merces judicialis, demagogi, fr. 68; Callicrates, fr. 69; Nicias, Thucydides Melesii f., Theramenes, fr. 70; Cleon, fr. 70 a; Cleophon, fr. 71; Anytus, fr. 72; quadringenti viri, fr. 73; triginta viri, Dracontides, fr. 74.
ARISTOTELIS FRAGMENTA
1.
p. 105 Harpocration:Ἀπόλλων πατρῷος ὁ Πύθιος... Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα κοινῶς πατρῷον τιμῶσιν Ἀθηναῖοι ἀπὸ Ἴωνος· τούτου γὰρ οἰκίσαντος τὴν Ἀττικὴν, ὡς Ἀριστοτέλης φησὶ, τοὺς Ἀθηναίους Ἴωνας κληθῆναι καὶ Ἀπόλλω πατρῷον αὐτοῖς ὀνομασθῆναι. Apollinem patricium omnes Athenienses colunt inde ab lonis temporibus. Hoc enim Atticam incolis frequentante, uti Aristoteles tradit, athenienses Iones dicti sunt atque Apollo patricius ipsis nuncupatus est.Ἀπόλλω] Ἀπόλλων cod. A, Ἀπόλλωνα cod. B. Bekkeri. Dere vide Demosthen. De coron. p. 274; Aristides tom. I p. 181 ed. Ddf. Ibique schol.; Mûller. Dor. I, p. 239; C. Hermann. Griech. Staatsalterthümer § 96, 8; 100, 5; Schoemann. Antiquitates juris publici p. 163; 209, et reliquos apud Hermannum et Schoemannum laudatos. Etiam in sequentibus de rep. Athen. Fragmentis ad Hermanni Schoemanique thesauros relegasse lectorem satis habebo. ARISTOTELIS FRAGMENTA
2.
p. 105 Plutarchus Thes. c. 25, 1:Ἔτι δὲ μᾶλλον αὐξῆσαι τὴν πόλιν βουλόμενος ἐκάλει πάντας ἐπὶ τοῖς ἴσοις, καὶ τὸ, Δεῦρ ̓ ἴτε πάντες λεῴ, κήρυγμα Θησέως γενέσθαι φασὶ πανδημίαν τινὰ καθιστάντος. Οὐ μὴν ἄτακτον οὐδὲ μεμιγμένην περιεῖδεν ὑπὸ πλήθους ἐπιχυθέντος ἀκρίτου γενομένην τὴν δημοκρατίαν· ἀλλὰ πρῶτος ἀποκρίνας χωρὶς εὐπατρίδας καὶ γεωμόρους καὶ δημιουργοὺς, εὐπατρίδαις δὲ γινώσκειν τὰ θεῖα, καὶ παρέχειν ἄρχοντας ἀποδοὺς, καὶ νόμων διδασκάλους εἶναι, καὶ ὁσίων καὶ ἱερῶν ἐξηγητὰς τοῖς ἄλλοις πολίταις, ὥσπερ εἰς ἴσον κατέστησε, δόξῃ μὲν εὐπατριδῶν, χρείᾳ δὲ γεωμόρων, πλήθει δὲ τῶν δημιουργῶν ὑπερέχειν δοκούντων. Ὅτι δὲ πρῶτος ἀπέκλινε πρὸς τὸν ὄχλον, ὡς Ἀριστοτέλης φησὶ, καὶ ἀφῆκε τὸ μοναρχεῖν, ἔοικε μαρτυρεῖν καὶ Ὅμηρος ἐν νεῶν καταλόγῳ μόνους Ἀθηναίους δῆμον προσαγορεύσας. Ut magis adhuc civitatem Theseus amplificaret, invitavit omnes pari proposito jure: et edictum, Huc pergite omnes populi, Thesei autumant fuisse, concilium quoddam populorum constituentis commune. Non permisit tamen, ut respublica popularis, ab affluente et indiscreta colluvie incondita evaderet et confusa, sed primus discrevit seorsum patricios, agricolas et opifices. Atque quum patriciis jus concessisset res divinas congnoscendi, magistratus ex suo ordine creandi, et ut leges docerent, sacra et caerimonias reliquis clvibus interpretarentur, quasi ad aequabilitatem constituit rempublicam, quod dignitate patricii, utilitate agricolae, artifices numero viderentur praeceller. Nam eum primum fuisse in plebem, ut auctor est Aristoteles, propensum et dominatum deposuisse, testari Homerum quoque in Navium Catalogo (v. 547) apparet, qui solos Athenienses populum vocat.V. Hermann. § 97; Schoemann. l. l. p. 164 sq., et De comitiis init. Cf. Heraclides Pont. Fr I, I. De avo Thesei Pittheo v. fr. 96. Photius Lex. p. 192, 13 v. Κυσολάκων : Μελαίνῃ (Ἑλένῃ correx. Ruhnken. In Auct. Ad Hesych.) γὰρ Θησεὺς οὕτως (sc. tanquam παιδικοῖς) ἐχρήσατο, ὡς Ἀριστοτέλης. Verum ibi ex Hesychio v. Κυσολάκων pro Ἀριστοτέλης reponendum Ἀρίσταρχος, menente Ruhnkenio l. l. — Codri Aristoteles verbo meminit in Pol. V, 8, 4, ubi ait: Ad regiam dignitatem evecti sunt οἱ μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος. |